Lieve mensen

Wat is het toch heerlijk om te beseffen dat de wereld nog altijd genoeg lieve en goede mensen bevat!
Zo wilde de kinderen wel een kerstboom en mama niet. Vanwege de naalden, de troep en de niesbuien die het oplevert. Maar dan komt een van die lieve mensen, een collega in dit geval, met een prachtige kunstboom op de proppen. De kinderen helemaal gelukkig en mama tevreden en dankbaar. De meiden mochten hem zelf optuigen en het resultaat mag er wezen:
Ook iemand anders verwarmde mijn hart deze dagen. Eerst stuurde zij een klein vogeltje met een cadeau en een hele lieve boodschap, als dank voor het feit dat ik zo graag knutsel… En later kwam diezelfde vrouw met overheerlijke pompoensoep, voor na het trekken van twee verstandskiezen.
Laten wij ons met z’n allen voornemen om in 2011 af en toe eens lief te zijn voor elkaar! Gewoon omdat het leven er zo veel aangenamer van wordt.

Kleding

Soms duikt er ineens een soort van thema op in een week. Deze week was dat kleding.
Zelf was ik nogal moe en had ik s'avonds niet zo veel zin om iets nuttigs te doen dus heb ik mij maar op een puzzel gestort. De moelijkhied van dit exemplaar? De kleding natuurlijk, al die donkere pakken en lichte jurken.
Verder moesten er outfits worden bedacht voor het komende kerstdiner. Gelukkig wist de oudste goed wat zij hebben wil en maakte een paar voorbeelden in klei. Of dat even geregeld kon worden...
Maar ja, eigen schuld, ze denken natuurlijk dat alles kan nadat de Sint de verlanglijstjes min of meer als boodschappenlijstje had gebruikt. Wie van mij wel iets nieuws mocht om aan te trekken was Ko, want hij zag er ineens zo niet feestelijk uit in zijn gewone kloffie.

Gevaarlijk!

Af en toe is te lang surfen erg gevaarlijk. Zo ben ik vandaag op een site gestuit waar ik beter niet had kunnen komen: Hemlängtan, ofwel heimwee naar Zweden. Zij hebben zo'n beetje alles wat je normaal alleen tijdens een bezoek in Zweden zou kopen. Online. Makkelijk. Maar wel een aanslag op het huishoudbudget. Ga snel een kadobon voor deze site toevoegen aan mijn verlanglijst!

Erfelijk?

Het moge inmiddels bekend zijn dat ik graag freubel en knutsel. Dat heb ik niet van een vreemde, mijn moeder is al haar hele leven op zeer hoog niveau bezig met allerlei vormen van handwerken. Een heel klein deel van haar creaties zijn te bewonderen op haar mooie blog Mon Jardin en ik.
En nu is de volgende generatie aan de beurt. Mijn oudste moest voor het eerst in haar leven een surprise maken. Voor een voetbal-meisje. Zowel het idee als de uitwerking vindt ik als trotse moeder prima gelukt!

Goede voornemens

Ik had mij voorgenomen om dit jaar mijn huis (en hoofd) leeg te maken: geen nieuwe dingen erin, en moet dat toch dan iets ouds eruit. En zeker geen onnodige sta-in-de-weg zaken meer aanschaffen. Ook was mijn voornemen om het aantal projecten die ik voor mijzelf bedenk te beperken.
Heel verstandig allemaal. Maar als de buurman dan dit bij de vuilnis vindt: en je hebt twee dochters en je bent zelf eigenlijk ook best wel een beetje een tuttebel dan kan je dat toch niet weerstaan? Dus, verfkleren aan en een mooie schaal vinden voor in het gat en dan nog een plek in huis vinden waar die kan staan en alle goede voornemens zijn in een keer verloren gegaan. Maar we hebben er wel een schattig sta-in-de-weg tafeltje bij!

Sinter Ko

Sint Nicolaas is weer in het land, en Ko wil natuurlijk ook mee doen met de festiviteiten. Een paar dingen had hij al, zoals de mijter en de mantel, maar nog geen compleet sint-pak en dus ging hij dit weekend mee naar huis om dat recht te zetten.
Een echte Sint doet eerst zijn Tabberd aan. En schoenen en handschoenen natuurlijk.
Daarna komt de Albe (die Ko al had). Deze wordt op zijn plek gehouden door de Klingel.Daarboven komt de Stola: en de mijter natuurlijk. Om het af te maken nog de mantel, de staf en het grote boek.Van al dat passen en meten werdt Ko wel een beetje moe, dus heb ik ook maar even een lekker zittend huispak gemaakt.
De kinderen waren ook lekker creatief bezig. Zij hebben in het STORM-lab beeldjes gemaakt.
En zo hebben we dit weekend een hoop geleerd, zoals al die exotische namen voor Sint z'n kleren.

December?

Begin november maar alle decemberfeesten dringen zich al aardig op. Zelf vindt ik het veel te vroeg voor de pepernoten en kerstspullen in de winkels maar aan de andere kant verheug ik mij samen met de kinderen op het begin van het Sinterklaasjournaal vanavond.
Ook op knutselgebied is het al weer de hoogste tijd. Heb dan ook al wat kleine cadeautjes voor vrienden, collegae en juffen af, maar kan die natuurlijk niet laten zien. Wel alvast vertellen dat dit jaar lang niet alles van de haaknaald komt, ook lamineerapparaat, borduurnaald en de geweldige Crop-A-Dile worden veelvuldig gebruikt.

Wat nu?

Het is zondag en het regent. De kinderen zijn uit logeren, het huishouden is gedaan en de vraag is nu wat te doen? Aan het werk gaan of toch maar iets leuks gaan maken? Wat is belangrijker op zo'n dag, je werk of je hobby. Lijkt een eenvoudige vraag en toch ben ik er al de hele ochtend mee bezig. Zal wel aan mij liggen...

zondagsrust?

Lang niets gemeld, had er niet zo veel zin in, druk met andere dingen. Maar nu is het herfstvakantie en zondag dus dubbel rust, zou je zeggen. Heb maar eens wat knutselspulletjes tevoorschijn gehaald, maar kon niet vinden wat ik zocht. Niet zo vreemd als alles door elkaar ligt. Dus even snel het gewone huishouden, een paar wassen draaien, boodschappen voor de komende week halen en langs de ikea voor dozen en zo. Tussendoor met de kinderen babbelen, met de buurvrouw de hond uitlaten en een paar telefoontjes plegen. Zodat er daarna rustig opgeruimd kon worden. Na deze lekker rustige dag zijn alle knutselspullen opgeruimd maar heb ik vreemd genoeg geen fut meer om iets te gaan maken...

Traktatie

Gisteren mijzelf getrakteerd op een paar nieuwe haaknaalden van Addi. Ergonomisch en voor elke maat een eigen kleur zien ze er geweldig uit. En ze haken ook nog fantastisch. Dus snel een tasje voor de jongste gemaakt, zonder enige last van mijn anders nogal pijnlijke duim!Wel behoorlijk prijzig, maar af en toe moet ook dat kunnen.
Verder deze week met de jongste een knutselwerkje gemaakt: een kleurplaat van Ko op A3 formaat. Omdat het thema "papier" is hebben we hem niet ingekleurd maar beplakt met allerlei soorten papier. Dike pret en ook nog een mooi resultaat.

Sommige avonden zijn gewoon heel erg mooi. Zittend op de tribune bij de atletiekbaan terwijl de oudste traint en de jongste lekker speelt met achter je een echte regenboog en voor je de zonsondergang.

Gisteren avond regende het, dus toen maar een tasje gehaakt.
De oudste kan zeer goed vingerhaken, dus die heeft een cadeau voor papa gemaakt. Bijna helemaal zelf!

Grensoverschrijdend

Ben de hele week druk geweest met het terugvinden en herstellen van mijn grenzen. Best lastig maar ook wel bevredigend. Een van de dingen die ik bedacht had, was dat ik hoog nodig weer wat moest gaan doen aan mijn sociale contacten. Gezien de tijd waarin we leven ben ik dus maar overstag gegaan en heb een account op Facebook geopend. Heel erg leuk en een nieuwe valkuil want enorm verslavend. Je kunt er echt uren aan besteden, uren die natuurlijk ook aan echt/andere nuttige dingen gegeven kunnen worden. Het leuke is w el dat het een makkelijke manier is om grensoverschrijdende vriendschappen te (her)ontdekken. En nee, ik bedoel daar niets kinkies mee, alleen dat de grenzen van tijd en plaats vervagen en ik mensen heb teruggevonden die lang uit het oog verloren was. Gelijk ook de oude klassenfoto’s uit de kast gehaald, gescand en laten vervagen, zodat niemand er aan twijfelt dat het echt heel lang geleden is…….
Nu nog grenzen stellen aan de facebook-tijd.

Grenzen

De laatste tijd zeggen allerlei mensen om mij heen dat ik mijn grenzen beter moet bewaken. En ik voel zelf ook wel duidelijk dat dit nodig is.
Maar ja, als je de grens wil bewaken dan moet je eerst weten waar die ligt. Daarom ben ik eens gaan kijken en dat viel niet mee.
Uiteindelijk heb ik hem gevonden - met behulp van een verrekijker, heel ver achter mij.
De vraag is nu: hoe bewaak je grenzen die je al zo lang geleden gepasseerd bent dat je ze niet meer ziet liggen?

Leren

Het is de hoogste tijd dat ik eens leer kijken. Heb de afgelopen twee dagen besteed aan het volledig uitmesten van de kleerkasten van de kinderen, mijn knutsel spullen en het washok. Alles is nu gesorteerd en netjes opgeborgen. En wat zie ik? Dat de andere kasten nog niet gedaan zijn. Diepe zucht. Heb wel een nieuwe camera gekocht, misschien dat die mij kan helpen om te focussen op de goede dingen!

Geluk zit in een klein hoekje

Deze oude wijsheid maar weer in ere herstelt. Heb de ambitie om het hele huis in korte tijd aan te kunnen pakken op gegeven en in plaats van richt ik mij nu op het kleine; een plankje hier en muurtje daar. Langzaam maar zeker moet het dan toch ook goed komen en in de tussentijd heb ik alvast een paar plekken om mijn ogen te laten rusten. Heellaas nog wel mobiel-fotos, dus vooral qua kleur niet optimaal.
Uitzicht vanaf "mijn" plek aan de eettafel.
Muurtje in het kleinste kamertje.
Vensterbank in de keuken, voorheen vol met zaken die zogenaamd van belang waren. Nu een rustmoment.
Ook nog even een steenbokje geborduurd voor het buurmeisje.

Wel fotos

De inbraak heeft best veel sporen nagelaten, vooral in de vorm van angstige kinderen. Ik blijf daarom veel bij ze in de buurt en dat betekent weer veel op bankjes zitten terwijl zij buitenspelen. En dus ben ik weer flink aan het haken en het borduren! Fotos zijn genomen met mijn nogal oude mobiel en daarom niet al te best, maar ja.
Uit het vakantieboek van Flow.
Het sterrenbeeld van de jongste op verzoek gemaakt.
Nog een herinnering aan de zomer, al geurt deze niet.
Pannenlappen voor een jarige collega die best wel eens zelf kookt...

Geen fotos

Daar ben ik weer. Terug van een heerlijke vakantie met mijn meiden en al weer een week aan het werk wilde ik dit weekend de vakantiefotos en natuurlijk de fotos van de resultaten van de vakantie handwerk inspanningen tonen, maar heelaas. Er is eergisteren bij ons thuis ingebroken en een van de gestolen items is onze camera met geheugenkaart. Weg alle fotos. En ook alle door de jaren heen verzamelde sieraden. Heel erg vervelend. En dus kan ik ook niet laten zien dat ik de hele vakantie ipv haken aan het borduren ben geweest. Geinspireerd door het Flow vakantieboek ben ik aan de kruissteken begonnen en dat is eigenlijk ook best leuk. Nu eerst de zaken rondom de inbraak regelen en dan ga ik iets nieuws borduren. En een nieuwe camera aanschaffen.

Joepie

Eindelijk bijna vakantie, alleen vanavond nog even wat kleine dingen af maken en dan 2 weken doen waar ik zin in heb samen met de meiden. Heb al een voorproefje genomen door een hele middag in het zonnetje lavendelstaven te zitten maken.
De geur is geweldig en blijft tot volgend jaar herinneren aan de zon! En het is eens wat anders dan haken...

Oeps

Heelaas is het Nederland niet gelukt om wereldkampioen te worden. Maar elk nadeel heb z'n voordeel: nu weer (even) wat minder oranje overal en misschien zelfs weer aandacht voor andere zaken in het nieuws...

Gelukje

Soms heeft een mens geluk nodig en gisteren had ik zo'n dag: warm, druk en nergens meer zin in. Maar wel een paar uur voor mezelf dus met de tram naar de stad en onderweg even mijn portomonee opgeruimd waar zomaar een oude cadeaubon van een bekend warenhuis in zat, dus ondanks het feit dat ik geen enkel leuk kledingstuk in de uitverkoop kon vinden kwam ik tuis met een fijne tas kados voor mijzelf: en door die bon hoefde ik maar 3 euro te betalen! Ben vooral erg blij met het Flow vakantieboek, nu proberen er af te blijven tot de vakantie over twee weken...
Verder is de schoolvakantie nu echt begonnen, maar niet voordat ik ook de laatste juffen kon bedanken met een sleutelhanger in zelfgevouwen doosjes.

Zomer

Prachtig weer, bijna zomervakantie en dus lekker veel tijd om te haken op het strand terwijl de meiden genieten van het water en de zon.En voor je het weet is de zoveelste poppen-hangmat af.Bijna vakantie betekend ook tijd voor juffenkado's.
Chokolade in leuke wikkels met dank aan party-gifts.nl, en voor ieder een zelfgemaakte sleutelhanger.Hopelijk lezen zij deze blog niet want dan is de verassing er wel een beetje af...

Zomer

Eindelijk de echte zomer, veel zon, lekker warm en ik zit dus buiten te haken. School had een paar kleedjes nodig voor een nieuwe locatie:
En een vriendin was jarig. In plaats van het zoveelste boek een boeklegger en een boekenschrift: er is ruimte om bij te houden wat je zoal leest en wat je er van vindt maar ook verlanglijstjes op boekengebied en tips voor anderen. Je kent dat wel, je leest iets en moet de hele tijd aan die ene persoon denken maar voor je halverwege het volgende boek bent ben je weer vergeten wie je wat wilde aanraden/geven...we worden nou eenmaal oud. Zo ook mijn dochters dus de oudste was al een tijdje toe aan een nieuwe fiets en als je dan een koopje op Marktplaats tegenkomt die ook nog vlakbij op te halen is heb je al snel een blije dame op een gepimpte fiets.
En nu weer lekker in de avondzon een bloemetje haken.

Jarig

En toen was mijn kleine meid zomaar een grote dame van 5 geworden! Groot feest de hele dag door met alles wat daar bij hoort, zoals slingers:En cadeaus, zoals een nieuwe boekenlegger en als je moeder haakt en je favoriete dier een koe is dan krijg je dit:En na het eind van zo'n dag lekker naar bed in je nieuwe ponnetje, samen met pop:
Een lange maar heerlijke dag!

Buiten regent het

En toen was de zomer weer even voorbij, net in de week dat wij de avond4daagse gingen lopen. Maar de meiden hebben stoer volgehouden en zijn nu de trotse bezitters van hun eerste respectievelijk vierde medaille! Moe waren ze ook...
In zo’n week met vroeg eten en laat naar bed was er niet veel tijd voor de haaknaald, maar een kopje koffie met slagroom kon er nog wel af. En het begin van de versieringen voor een vijfde verjaardag die er over een ruime week aan zit te komen.
Buiten regent het nog steeds en binnen moet er nu hoog nodig worden schoongemaakt. De wolkast moet dus nog even wachten.